nenufar

Może istnieje równoległy świat,
w którym tak jak Ty i ja
Żyją sobie szczęścia dwa.
Może istnieje równoległy świat,
w którym tak jak my, tylko trochę wcześniej
Żyją sobie inni ludzie , powtarzając szczęście.
Może istnieje równoległy świat,
w którym tak jak tu życie toczy się,
nawet jeśli chcę, tam nie znajdę Cię.
Może jest taki świat
i to mi daje nadzieje
że na zawsze istnieję.
I to mi daje przyzwolenie
żeby dobrze teraz było
Bo istnieje powtórzenie
idealne z każda chwilą

Czuję ból, czuję świat
trzymam istnienia kwiat
w mojej dłoni 
tyle spraw go zasłoni.
Podobno jest w każdym,
nie każdy go czuje 
ja czuje ból,
że jestem już pokutuję.
Ból świata, ból że zostaję,
ból przemijania życie się tylko wydaje.

Czemu życie takie trudne jest?
Co dzień test, test za testem i za testem test.
Jebać to wszystko, gdy szczęście jest blisko.
Łatwo powiedzieć, wykonać trudniej
Nie w jednym, to w drugim się gubię...
Droga przede mną, droga za mną
Każdy coś mówi, wskazówkę swą.
Poplątanie zmysłów, nadmiar słów
Czy znajdę chwilę spokoju znów?
Ciągle coś ucieka, ciągle coś mnie goni
Szukam kogoś, kto mnie osłoni.
Dlaczego trzeba wybierać między mną, a miłością?
Jestem optymistką, gardzę samotnością.
Nie dam się temu, ty tez nie możesz
Niech będzie co będzie, nie będzie najgorzej.

Czemu człowiek ma granicę?
Inni ciekawi gdzie ją ma
Ciągle nienaturalne przeszkody widzę
Głupio tak tylko trwać
Mózg nas hamuje
Problemy wyszukuje.
Nie jesteśmy naprawdę sobą
Hamulce pogrążyć nas mogą
Stwarzają nieistniejące bariery
Gorsze życie od kariery?
Każdy jest sobą, po co patrzeć na innych
Robić co mi pasuje
I tak znajdą winnych.

To mój blog, na którym znajduje sie ten i inne wiersze...

http://nenufar.blog.onet.pl