nenufar

Na tamtym blogu jest wiecej wierszy

Lubię, kiedy ostro
mówisz co chcesz z mostu prosto.
Kiedy mówisz co chcesz
nie pytając czy ma sens.
Chodź tu, chodź bliżej
sprawdzimy jak mocno gryziesz:*
Chodź wiem, że chcesz
czekam aż mnie zjesz.
Chodź daj najpierw usta
zaraz zacznie się rozpusta...
Chodź tu i dotknij mnie
lecz nie delikatnie
Lubię inaczej
wtedy życie ma smaczek
Zrób coś więcej
chcę czuć Twe błądzące ręce.
Kontynuuj moje smoczysko
i nie przestawaj być blisko.
No szybko
 mówić mi się nie chce
 chodź tu bo widzę w tym sens.

Czemu czasem mam dość?
Po co komuś robić an złość?
Po co łza?
Czy wszystko sens mieć musi?
Dlaczego smutek?
I czemu człowiek się w tym dusi?
Dlaczego kłamstwa i zawiść?
Czy można świat naprawić?
Dlaczego krzywdy i wojny?
Jak ktoś może być spokojny?
Dlaczego ludzie robią zły świat?
Przecież mógłby być jak piękny kwiat.

Może istnieje równoległy świat,
w którym tak jak Ty i ja
Żyją sobie szczęścia dwa.
Może istnieje równoległy świat,
w którym tak jak my, tylko trochę wcześniej
Żyją sobie inni ludzie , powtarzając szczęście.
Może istnieje równoległy świat,
w którym tak jak tu życie toczy się,
nawet jeśli chcę, tam nie znajdę Cię.
Może jest taki świat
i to mi daje nadzieje
że na zawsze istnieję.
I to mi daje przyzwolenie
żeby dobrze teraz było
Bo istnieje powtórzenie
idealne z każda chwilą

Czuję ból, czuję świat
trzymam istnienia kwiat
w mojej dłoni 
tyle spraw go zasłoni.
Podobno jest w każdym,
nie każdy go czuje 
ja czuje ból,
że jestem już pokutuję.
Ból świata, ból że zostaję,
ból przemijania życie się tylko wydaje.